Nico van de Wiel

Beste Adri,

Ik zie je nog komen, het haar spontaan gekruld, de blos op de wangen, de Van Hanegem-tred. Veel is er veranderd in de afgelopen 40 jaar. Je zult het zelf wel gemerkt hebben, maar ook de omgeving.

Spontane gedachten die opwellen zijn:

a. het gemeentehuis van toen: gele tegels in de gang, poepkleur op de deuren, stalen bureaus en fraaie bureaustoelen in de kantoren (met als je geluk had een kussentje), de cellen van het politiebureau die voor noodgevallen ook voor collega’s als slaapruimte dienst konden doen;

b. de rookgewoonte van ons allemaal (hoeveel pakjes rookte Theo per dag, 2 of 3?);

c. de machinale ondersteuning in de vorm van telmachine (wat een kasten), boekhoudmachine, ponsmachine;

d. de invulling van de pauzes (kaarten, met de onderbreking voor het favoriete programma Raden Maar van Kees Schilperoort;

e. de roem die je vergaarde als disjockey in Wilhelminadorp.Ook de collega’s van toen op de afdeling Algemene Boekhouding, zoals Harrie, Koosje, Wout, Louis, An, Jan, Theo, Henk en d’n Peijn en waarvan de meesten al niet meer in ons midden vertoeven, komen bij zo’n gebeurtenis in herinnering. Adri, het was een mooie tijd toen en het is een mooie tijd nu. Het gaat je goed en nog veel plezier overdag op je werk en in avond thuis met Carla.

Groetjes Nico