Als gemeentebode wordt je er ook wel een bijgeroepen wanneer een gesprek tussen ambtenaar en burger uit de hand dreigt te lopen.
Zo werd mij gevraagd aanwezig te zijn bij een gesprek tussen twee inwoners van onze gemeente en onze Adri. Het gespreksonderwerp heb ik niet helder meer voor de geest, maar het kwam erop neer dat beide heren toch aan hun (financiële) verplichtingen moesten voldoen. De heren kwamen steeds met nieuwe argumenten, en onze Adri bleef zijn verhaal afdraaien.
Dat mensen van een dergelijke boodschap niet vrolijk worden kan ik me voorstellen. Echter in dit geval was het niet zo zeer de boodschap maar met name de boodschapper (onze Adri) die één van de mannen bijna tot razernij dreef… Ik zag het gebeuren, de argumenten van de heren werden door een steevast grijnzende Adri terzijde geschoven.
En hoe langer Adri die grijns op zijn gezicht bleef houden, hoe woester ik de “cliënt” zag worden (en het leek wel hoe woester de man, hoe harder Adri begon te grijnzen…). De beste man meende dat hij door deze ambtenaar niet serieus genomen werd, of erger, gewoon werd uitgelachen. Uiteindelijk is het nog rustig gebleven, maar het was een memorabel gesprek/gezicht…
Marc van Vugt
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten